کاغذ سازی

ایرانیان از دیرباز برای نوشن از کاغذ پوستی و پوست جانوران استفاده می کرده اند. گویا واژه ی پارچمنت (پارشمن) از واژه ای که به معنی چرم پارتی است ، گرفته شده است. به کارگیری کاغذ پوستی حتی پیش از دوره هخامنشیان معمول بوده است. داریوش بزرگ در سنگ نوشته ها از کاربرد کاغذ پوستی (چرم) نام برده است.

صنعت کاغذ سازی در چین ابداع شد. در سال  105 میلادی یکی از صاحب منصبان چینی به نام سی لون برای نخستین بار در خانه خود کاغذ را به صورت ورقی نازک و صاف برای نوشتن ساخت. این اکتشاف با آنکه نامش از پاپیروس گرفته شده است شباهتی به آن نداشت. صنعت کاغذ سازی به زودی به بیرون از مرزهای چین نیز راه یافت. مسیحیان نسطوری در ترکستان از شروع سده ی سوم میلادی ، انجیل را روی کاغذ می نوشتند.